Tijdens mijn presentaties introduceer ik vaak diverse afbeeldingen, waarna ik het publiek uitdaag om te identificeren welke afbeeldingen door kunstmatige intelligentie zijn gegenereerd en welke authentiek zijn. Het is fascinerend om te zien dat de reacties variëren van verbazing tot teleurstelling wanneer men het onderscheid niet correct maakt. Ik benadruk dan dat dit geen reden tot zorg is; de geavanceerde AI-technologieën van vandaag zijn immers zo verfijnd dat het onderscheiden van echt en nep voor zelfs de meest ervaren gebruikers een uitdaging kan vormen.
Mag je als overheid een AI foto gebruiken?
In mijn professionele ervaring heb ik ook direct te maken gehad met de implicaties van AI-gegenereerde afbeeldingen. Zo herinner ik me een voorval waarbij een afbeelding gecreëerd door AI bijna op het voorblad van een officieel document was geplaatst – een netjes uitziende afbeelding van een jongen die in werkelijkheid niet bestond. Dit incident brengt ook een heel ander vraagstuk met zich mee: is het acceptabel voor een overheid om een fictief persoon te presenteren op officiële documenten? Doordat ik veel met AI werk kon ik deze AI-gegenereerde content herkennen, maar dat kan niet iedereen. Bovendien zijn de nieuwste systemen zo goed dat ik ook het onderscheid niet meer kan maken. De scheidslijn tussen echt en nep is dus flinterdun.
Deze ervaringen onderstrepen het belang van bewustzijn en kennis over de mogelijkheden en de grenzen van AI in onze samenleving. De toekomst zal waarschijnlijk nog complexer worden, met applicaties zoals SORA die in februari 2024 is geïntroduceerd en die de deur opent naar een wereld waarin niet alleen afbeeldingen maar ook complete films niet meer van de realiteit te onderscheiden zijn. Dit biedt ongekende mogelijkheden voor entertainment, maar roept ook vragen op over authenticiteit en vertrouwen.
Visuele informatie is niet meer betrouwbaar
In dit licht vond ik een uitspraak van Boyan Slat bijzonder treffend: "Koester het feit dat je een unieke periode in de menselijke geschiedenis hebt meegemaakt waarin je visuele inhoud als redelijk betrouwbare bron van informatie kon beschouwen." Dit markeert een belangrijk omslagpunt in onze perceptie van realiteit en benadrukt de noodzaak om kritisch en bedachtzaam te blijven in het digitale tijdperk.
